روشهایی برای کمک به کودکان مبتلا به اوتیسم در خانه

پدر مادرها چگونه میتوانند به کودک مبتلا به اوتیسم خود کمک کنند؟

داشتن فرزند مبتلا به اوتیسم و نگهداری از آن نیامند وقت و انرژی زیادی میباشد و والدین این کودکان باید بسیار کنشگرا باشند تا بتوانند علاوه بر مشقات نگهداری از یک کودک دائما در حال مطالعه و یادگیری روشهای جدید برای کمک به کودک خود باشند تا بتوانند وضعیت وی را بهبود دهند. علاوه بر این والدین این کودکان باید توانایی و قدرت مواجه شدن با هر مشکل و چالش جدیدی را داشته باشند و خود را برای پذیرفتن این شرایط و مشکلاتی مربوط به نگهداری از کودک مبتلا به اوتیسم آماده کنند.

اطلاعات خود را در زمینه اوتیسم افزایش دهید

شما میتوانید با کمک گرفتن از پزشک کودکتان و یا گروههای درمان گری که در زمینه اوتیسم و کمک به کودکان درگیر با این بیماری فعالیت میکنند، منابع و روشهای آموزشی متعددی برای یادگیری تمام آنچه که برای نگهداری از کودک مبتلا به اوتیسم و کمک به بهبود وی نیاز خواهید داشت، بیابید. تلاش والدین کودک برای کسب اطلاعات کافی درباره این بیماری برای کمک به کودک بسیار مفید میباشد و همچنین میتواند میزان نگرانی خانواده درباره بیماری کودک را کاهش دهد و همچنین در بهبود عملکرد و وضعیت کودک بسیار مفید باشد. داشتن درک درستی از شرایط و تمام آنچه که ممکن است برای کودک رخ دهد، یک بخش بسیار مهم از فرایند کمک به کودک برای مستقل شدن و کاهش وابستگی وی به کمک دیگران میباشد.

شما همچنین باید اطلاعات کافی درباره حقوق قانونی کودکتان برای بهره مندی از آموزشهای مخصوص کودکان خاص داشته باشید زیرا قوانین برخی کشورها برای کودکانی که از اختلالات جسمی و یا روانی رنج میبرند دارای قواعد خاصی میباشد و برای آنها خدمات آموزشی خاصی در نظر میگیرد. شما باید از تمامی خدمات و سرویسهای رایگانی که دولت به این نوع کودکان ارائه مینماید اطلاعات کافی داشته باشید تا بتوانید از آنها بهره مند گردید و فرصت استفاده از انها را از دست ندهید.

کسب اطلاعات کافی درباره این بیماره همچنین میتواند زمانی که کودک به بلوغ نزدیک میشود نیز به والدین وی کمک نماید تا وی را برای زندگی کردن به صورت مستقل آماده نمایند. برخی از افراد مبتلا به اوتیسم در بزرگ سالی میتوانند به صورت مستقل زندگی نمایند و برای خود شغل و محل سکونت کاملا مستقل داشته باشند و مانند هر انسان سالم دیگری زندگی راحتی برای خود فراهم نمایند. البته برخی دیگر از این افراد هیچ گاه نمیتوانند به استقلال کامل دست یابند و همیشه نیاز به کمک خواهند داشت.

با کسانی که در زمینه آموزش به کودک شما فعالیت میکنند همکاری و مشارکت داشته باشید

وجود مشارک و تعامل نزدیک میان والدین کودکان مبتلا به اوتیسم و تیم آموزشی این کودکان به خانواده کمک میکند که نگرانی کمتری برای آینده کودک داشته باشد و بسیاری از مشکلات احتمالی برای کودک را حل مینماید. این مساله بدان دلیل است که بهترین شیوه درمانی برای کودکان مبتلا به اوتیسم یک رویکرد گروهی و جمعی است که دارای یک برنامه ریزی ساختار یافته و منظم باشد. تمامی کسانی که به نوعی با این کودک در تماس هستند و درگیر مسائل آموزشی وی میباشند باید با هم کار کنند تا نتیجه بهتری حاصل گردد و بتوانند اهدافی مثل موارد ذکر شده در زیر برای کار خود تعیین نمایند:

آموزش دادن به کودک

شناسایی و مدیریت تمامی علائم و نشانه های اوتیسم و هر گونه مشکل ومساله مرتبط با آن

یادگیری مهارتهای ارتباطی در خانه و با اعضای خانواده، سازگاری با محیط و کسب مهارتهای اجتماعی و ارتباطی

شما باید تمامی تلاش خود را برای برقراری تعامل و مشارکت با متخصصانی که در زمینه آموزش به کودکان شما فعالیت مینمایند داشته باشید، علاوه بر این تیم متخصصانی که با کودک شما در تماس میباشند باید وقت کافی برای شنیدن حرفها و نگرانیهای شما و حل آنها داشته باشند.

توجه به رشد و سلامت کودک

کودکان در سنین پیش از دبستان به اندازه بزرگسالان از ورزش کردن سود میبرند و این مساله به همان اندازه بر سلامت بدن آنها تاثیر میگذارد. کودکان مبتلا به اوتیسم نیز مشابه دیگر کودکان میتوانند از مزایای ورزش در جهت تندستی و سلامت خود بهره مند گردند. نه تنها ورزش کردن به تعدیل وزن و سلامت بدن کمک مینماید، بلکه موقعیتهایی برای کسب اعتماد به نفس و عزت نفس به کودک شما میدهد و فضایی برای برقراری ارتباط دوستانه میان کودک شما و دیگر کودکان ایجاد مینماید. برای کودکان مبتلا به اوتیسم این مزایایی که ورزش کردن در جهت رشد اجتماعی به آنها میدهد میتواند بسیار مهم و ارزشمند باشد. شما همچنین میتوانید در این زمینه با پزشک کودک خود مشورت نمایید و از وی بپرسید که چگونه فعالیتهای فیزیکی میتواند بر رشد اجتماعی فرزند شما تاثیر گذار باشد.

کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است به شدت به بازیهای ویدیویی علاقه مند باشند و یا حتی به بازیهای کامپیوتری و یا بازیهای دیجیتالی دیگری که با استفاده از دستگاهها و صفحات نمایش بزرگتر انجام میشوند، بتوانند نظر این کودکان را جلب نمایند. انجام این بازی ها می تواند مزایایی برای کودک شما داشته باشد اما در صورت امکان شما باید زمان خاصی برای این بازیها تعیین نمایید و نگذارید کودک شما این بازیهای را با خود به اتاق خواب خود ببرد. زمانی که کودکان مبتلا به اوتیسم این بازیهای را همراه خود به اتاق خواب خود ببرد ممکن است مدت زمان کمتری بخوابد و زمانی که کودکان مبتلا به اوتیسم با کم خوابی مواجه گردند علائم اوتیسم در آنها شدید تر خواهد شد.

کودکان مبتلا به اوتیسم برای غذا خوردن خود عادات سخت گیرانه ای دارند و ممکن است مدت زمان زیادی طول بکشد تا والدین بتوانند نظر آنها را به یک غذا یا خوراکی جدید جلب نمایند. این مساله میتوانند برای والدین این کودکان بسیار آزاردهنده باشد. در اغلب مواقع این عادات سخت گیرانه در کودکان مبتلا به اوتیسم مربوط به مزه غذا نمیباشد و بیشتر به دلیل شکل ظاهری و یا احساسی که این کودکان به غذای مربوطه دارند مرتبط میباشد. در واقع کودکان مبتلا به اوتیسم به شکل ظاهری اشیاء و اجسام بسیار حساس میباشند از این رو شما  میتوانید با تغییر دادن شکل ظاهری و یا ساختاری یک خوراکی کودک خود را به خوردن آن ترغیب نمایید. برای مثال شما میتوانید به جای دادن موز به کودک خود آن را در مخلوط کن با چند ماده خوراکی دیگر ترکیب نموده و به شکل یک معجون در اختیار کودک قرار دهید.

از خودتان مراقبت نمایید

شما باید راهی برای کنار آمدن با مشکلات، نگرانیها و احساسات و سختیهای دیگری که نگهداری از یک کودک مبتلا به اوتیسم و ترس از آینده وی میتواند برای شما داشته باشد، کنار بیایید. افزایش روند فشارهای عصبی در هنگام نگهداری از این کودکان میتواند شما را در معرض دچار شدن به افسردگی قرار دهد. چگونگی مدیریت شما در این مساله میتواند تمام امور زندگی خانوادگی شما را تحت تاثیر قرار دهد.

شما باید راه کارهایی برای حفظ آرامش خود بیابید، برای مثال:

با دوستان خود در تماس باشید و با آنها ملاقات کنید

برای خود یک تفریح و یا سرگرمی مجزا داشته باشید

روشهای حفظ آرامش و ریلکس کردن را در اینترنت جستجو کرده و به کار بگیرید

با پزشک در این باره صحب کنید و از وی بپرسید که شما در وضعیت فعلی خود که به عنوان والد یک کودک مبتلا به اوتیسم در روند زندگی وی قرار دارید، آیا نیاز است که از مشاور برای بهبود وضعیت آرامش روانی خود کمک بگیرید یا خیر.

از هر گونه کمک و همراهی خانواده، دوستان و آشنایان برای نگهداری کودک خود استقبال کنید و همچنین گاهی خودتان از آنها تقاضای کمک نمایید.