مروری کوتاه بر بیماری اوتیسم

اوتیسم چیست؟

اوتیسم یک اختلال مغزی در بیمار است که برقراری ارتباط و دریافت اطلاعات از دیگران را برای او با مشکل روبرو مینماید. بخشهای مختلف مغز فردی که به بیماری اوتیسم مبتلا میشود قادر نیستند به خوبی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

اکثر افراد مبتلا به اوتیسم اغلب به سختی میتوانند با دیگران ارتباط برقرار کنند و برای این کار با مشکل روبرو میشوند. اما تشخیص زود هنگام این بیماری و درمان آن میتواند به بیماران مبتلا به اوتیسم کمک کند تا بتوانند به زندگی عادی و طبیعی خود ادامه دهند.

علت بروز بیماری اوتیسم چیست؟

اوتیسم بیشتر در نسلهای یک خانواده دیده میشود. از این رو متخصصان بر این باورند که این بیماری بصورت ارثی به نسلهای بعدی منتقل میشود. متخصصان در تلاش هستند تا دریابند که دقیقا کدام ژن مسئول انتقال اوتیسم از نسلی به نسل بعد میباشد.

همچنین تحقیقات دیگری بر روی این بیماری در حال انجام است که هدف آنها بررسی دیگر عاملهای بوجود آورنده ی اوتیسم میباشد و در واقع در این تحقیقات بررسی میشود که آیا شرایط محیطی میتواند موجب بوجود آمدن اوتیسم در کودک شود یا خیر.

ادعاهای دروغینی که توسط رسانه ها منتشر میشود برخی والدین را نسبت به ارتباط بین واکسنها و بیماری اوتیسم نگران کرده است. بسیار مهم است که کودک شما تمامی واکسنهای مربوط به دوره ی کودکی را دریافت نماید. این واکسنها از کودک شما در مقابل بیماریهای بسیار جدی که حتی میتوانند منجر به مرگ شوند، محافظت مینمایند.

بیماری اوتیسم چه علائمی دارد؟

علائم بیماری اوتیسم اغلب قبل از 3 سالگی کودک ظاهر میشوند. معمولا در ابتدا والدین متوجه میشوند که کودک نوپای آنها قادر به صحبت کردن نیست و رفتاری مشابه کودکان هم سن و سال خود ندارد. البته ممکن است کودک مبتلا به اوتیسم همزمان با همسالان خود شروع به سخن گفتن نماید و پس از آن به مرور توانایی صحبت کردن خود را از دست بدهد.

علائم اوتیسم شامل موارد زیر است :

تاخیر در یادگیری صحبت کردن، و یا اصلا صحبت نکردن. احتمال دارد تستهای شنوایی کودک مبتلا به اوتیسم کاملا طبیعی باشد اما کودک ممکن است به ظاهر ناشنوا به نظر برسد.

تکرار بیش از اندازه ی یک رفتار، بازی و یا یک حرکت خاص. از جمله مثالهای این حالت میتوان به تکان دادن مکرر بدن، چسبیدن غیر معمول به اشیاء و ناراحتی بسیار در هنگام تغییر برنامه و رویه ی درحال اجرا اشاره کرد.

هیچ کدام از مبتلایان به اوتیسم انسانهای طبیعی نیستند. این بیماران ممکن است رفتارهای متفاوت از میزان خفیف تا بسیار شدید از خود نشان دهند. والدین کودکان مبتلا به اوتیسم میگویند که کودکشان اغلب ترجیه میدهند تنها بازی کنند و علاقه ندارند که با دیگران تماس چشمی برقرار نمایند.

اوتیسم همچنین میتواند مشکلات دیگری را نیز به همراه داشته باشد :

بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم دارای هوش ضعیف تر از حد نرمال هستند.

نوجوانان مبتلا به اوتیسم اغلب دچار افسردگی هستند و بخصوص اگر هوش متوسط و بالایی داشته باشند، به شدت دچار اضطراب میشوند.

برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم در سنین نوجوانی به اختلالات مغزی همچون تشنج و سرع مبتلا میگردند.

چگونه میتوان اوتیسم را تشخیص داد؟

در ادامه به دستورالعملی اشاره میکنیم که پزشکان برای مشاهده ی علائم اوتیسم در کودکان از آنها استفاده مینمایند. این دستورالعمل علائم بیماری را در دسته بندیهای زیر قرار میدهد :

تعاملات و روابط اجتماعی. به عنوان مثال، کودک ممکن است در برقراری ارتباط چشمی با دیگران دچار مشکل باشد. افرادی که به اوتیسم مبتلا هستند به سختی از احساسات دیگران همچون درد و غم آگاه میشوند.

ارتباطات کلامی و غیر کلامی. برای مثال کودک مبتلا به اوتیسم ممکن است اصلا حرف نزند. یا ممکن است یک عبارت را بارها و بارها تکرار کند.

علاقه محدود به قعالیتها و بازیها. برای مثال، کودکان کم سن و سال به جای استفاده از کل اسباب بازی، اغلب بر روی اجزای آن تمرکز میکنند. همچنین نوجوانان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم ممکن است مسحور یک موضوع خاص همچون کارتهای بازی و یا تابلوهای خاص شوند.

کودک شما باید برای یافتن عوامل دیگر بوجود آورنده این اختلالات مورد آزمایش شنوایی و دیگر آزمایشات قرار گیرد تا اطمینان حاصل شود که عامل بوجود آورنده ی این اختلالات بیماری اوتیسم میباشد.

بیماری اوتیسم چگونه درمان میشود؟

درمان اوتیسم شامل برخی آموزشهای رفتاری خاص میشود. این آموزشهای رفتاری، رفتارهای مناسبی را به بیمار می آموزد. به عبارت دیگر مهارتهای اجتماعی و عمومی به بیمار آموزش داده میشود و به او تعلیم داده میشود که چگونه با دیگران ارتباط برقرار نماید و اینکه چگونه میتوانند از عهده ی کارهای خود برآید.

با درمان زود هنگام اوتیسم، بیشتر کودکان مبتلا به این بیماری می آموزند که چگونه با دیگران ارتباط برقرار نمایند. آنها می آموزند که هرچه بزرگتر میشوند بیشتر از عهده ی فعالیتهای شخصی مربوط به خود برآیند.

بسته به نوع و شدت بیماری در کودک، روشهای بهبود ممکن است شامل گفتار درمانی و یا درمانهای فیزیکی باشد. برای درمان برخی اختلالات در این بیماران، همچون افسردگی یا وسواسهای رفتاری از داروهای مرتبط استفاده میشود.

اینکه کودک شما دقیقا به چه روشهای درمانی نیازمند میباشد، کاملا به علائم او بستگی دارد. زیرا این علائم از فردی به فرد دیگر متفاوت میباشد و ممکن است با گذشت زمان علائم بیماری یک فرد تغییر کند. زیرا افراد مبتلا به اوتیسم بسیار متفاوت هستند. ممکن است یک درمان به یک بیمار کمک کند تا به بهبودی نزدیک شود اما برای بیمار دیگر اصلا مناسب نباشد. بنابراین بهتر است به آموزشهای فرزندتان اهمیت بدهید و بهترین روش درمانی متناسب با شرایط او را برایش بیابید.

چگونه خانواده ی شما میتوانند با یک فرد مبتلا به اوتیسم کنار بیایند؟

یکی از مهمترین بخشهای برنامه درمانی یک بیمار مبتلا به اوتیسم این است که دیگر اعضای خانواده به خوبی با بیماری اوتیسم آشنایی پیدا کنند و بدانند که چگونه میتوان علائم آن را مدیریت نمود. آموزش میتواند میزان استرس خانواده را کاهش دهد و به کودک کمک کند که عملکرد بهتری داشته باشد. برخی از خانواده ها در مقایسه با دیگران به کمک و آموزش بیشتری نیاز خواهند داشت.

از هر منبعی که میتوانید برای بهبود وضعیت فرزندتان استفاده نمایید. از پزشک کودکتان بپرسید که چه امکاناتی برای بهبود وضعیت فرزندتان در محیط زندگی شما وجود دارد. خانواده، دوستان، مراکز عمومی و موسسات مربوط به بیماران اوتیسمی، منابعی هستند که میتوانند در بهبود فرزند شما نقش ایفا نمایند.

به خاطر داشته باشید که:

برنامه ی اوقات فراغت داشته باشید. نگهداری از کودکان مبتلا به اوتیسم گاهی بسیار طاقت فرسا است. از این رو بهتر است برنامه ای برای اوقات فراقت خود داشته باشید زیرا این کار به خانواه شما کمک خواهد کرد که بهتر با این مشکل کنار بیایند.

هنگامی که کودک شما بزرگتر میشود از کمک دیگران نیز استفاده کنید. سنین نوجوانی در کودکان مبتلا به اوتیسم بسیار پر دردسر است و کودک در این سنین نیاز به مراقبت بیشتری خواهد داشت.

با دیگر خانواده هایی که در انها کودکان مبتلا به اوتیسم وجود دارد در ارتباط باشید. میتوانید با آنها در مورد مشکلاتتان صحبت کنید و تجربیاتتان در مورد این بیماری را در اختیار یکدیگر قرار دهید.

پرورش کودک مبتلا به اوتیسم کار بسیار سختی است. اما با حمایت و آموزش، خانواده ی شما می آموزند که چگونه از پس این موضوع بر بیایند.