مزایای گفتار درمانی در کودکان مبتلا به اوتیسم

آیا گفتار درمانی میتواند برای کودکان مبتلا به اوتیسم کمک کننده باشد؟

اوتیسم نوعی ناتوانی و اختلال پیش رونده است که عموما در سنین کمتر از 3 سالگی در کودکان ظاهر میگردد، اوتیسم در واقع یک بخش از یک گروه از اختلالات نئورولوژیکی میباشد که میتواند موجب ایجاد نقص در تواناییهای ارتباطی و تواناییهای برقراری تعامل در افراد گردد و در حالت کلی برخی از مهارتهای ذهنی در افراد را تحت تاثیر قرار دهد. این بیماری به نام اوتیسم یا اختلالات طیف اوتیسم شناخته میشود که انواع مختلفی از نواقص و اختلالات رفتاری و حتی فیزیکی را شامل میگردد. برخی از مشکلاتی که در افراد مبتلا به اوتیسم مشاهده میگردد شامل موارد زیر میباشد:

تکرار دائمی یک کار برای مدت طولانی

مقاومت شدید به ایجاد تغییر در فعالیتها و کارهای روزمره

عکس العمل غیر عادی به امور طبیعی همچون لمس شدن

عدم توانایی برقراری ارتباط با محیط پیرامون

افراد مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم در ایجاد ارتباطات کلامی و غیر کلامی با دیگر افراد دچار مشکلاتی میباشند. این افراد به سختی تعامل اجتماعی با افراد پیرامون خود برقرار مینمایند. به همین دلیل گفتار درمانی میتواند یکی از اصلی ترین و مهم ترین راه کارهایی باشد که میتوان برای کمک به این کودکان در پیش گرفت. در واقع گفتار درمانی میتواند محدوده وسیعی از مشکلات افراد مبتلا به اوتیسم را بهبود دهد.

مشکلات گفتاری و ارتباطی رایج در افراد مبتلا به اوتیسم چه میباشد؟

اوتیسم ممکن است صحبت کردن، پیشرفت مهارتهای استفاده از زبان برای برقراری ارتباط و مهارتهای اجتماعی فرد را به طرق مختلفی تحت تاثیر قرار دهد.

مشکلات گفتار و زبانی در افراد مبتلا به اوتیسم در افراد به شرح زیر میباشد. فرد مبتلا به اوتیسم ممکن است:

اصلا صحبت نکند.

گریه کند، جیغ بکشد و صداهای ناهنجار تولید نماید.

زیرلب چیزهایی زمزمه کند و با لحن و یا آهنگ خاصی گفتار خود را ادا نماید.

صداهایی مشابه صدای کودکانی که قادر به صحبت کردن نمی باشند، ایجاد نماید.

از کلمات نامفهوم استفاده نماید و یا شبیه به ربات با صدای عجیب صحبت کند.

دائما حرفهای اشخاص دیگر را تکرار کند.

از کلمات و عبارات درستی استفاده کند در حالیکه صدای وی هیچ لحن و احساسی ندارد.

از هر سه نفری که به اوتیسم دچار هستند، یک نفر از آنها دارای مشکلات گفتاری و استفاده از زبان برای برقراری ارتباط با دیگران میباشد. در این افراد حتی اگر قابلیت گفتار نیز وجود داشته باشد گفتار آنها به گونه ای غیر قابل درک و نامفهوم میباشد.

مشکلات ارتباطی در افراد مبتلا به اوتیسم بسیار متنوع میباشند و در زیر به برخی از آنها اشاره شده است. برخی افراد مبتلا به اوتیسم :

در در استفاده از سایر مهارتهای مربوط به برقراری ارتباط کلامی همچون برقراری ارتباط چشمی و فرم قرار گیری بدن، دچار مشکل میباشند.

برای درک کلمات استفاده شده در گفتار افراد خارج از قالبی که آن کلمه را آموخته اند، دچار مشکل میباشند.

در به خاطر سپردن چیزهایی که شنیده اند دچار مشکل میباشند زیرا معنا و مفهوم عبارات را به خوبی درک نمینمایند.

از تکرار کلماتی که فرد آنها را استفاده مینماید به عنوان راهی برای برقراری ارتباط با وی استفاده مینمایند. در استفاده از زبان و گفتار هیچ گونه خلاقیتی ندارند.

به دلیل این مشکلات، کودکان مبتلا به اوتیسم باید تلاش بیشتری برای یادگیری زبان داشته باشند تا بتوانند تا حدودی مهارتهای کافی برای استفاده از زبان و گفتار برای برقراری ارتباط کسب نمایند. علاوه بر این کودکان مبتلا به اوتیسم باید بیاموزند که چگونه میتوانند از زبان برای برقراری ارتباط استفاده نمایند. این مساله شامل مواردی همچون چگونگی شروع کردن و چگونگی ادامه دادن یک مکالمه میشود. علاوه بر این باید به این کودکان آموخته شود که چگونه میتوانند از دیگر مهارتهای توام با گفتار استفاده نمایند و این مهارتها را در دیگران مشاهده نموده و آنها را درک نمایند. برای مثال باید داشتن درک درست از تن صدا، لحن گفتار و حالات رفتار بدن افراد در حین مکالمه به آنها آموخته شود.

گفتار درمانی چه نقشی در درمان اوتیسم دارد؟

گفتار درمان گران و متخصصانی که در زمینه آموزش استفاده از زبان به کودکان اوتیسم کار میکنند و در واقع مجرب در زمینه حل مشکلات مربوط به زبان و صحبت کردن در کودکان مبتلا به اختلالات زبانی میباشند، نقش بسیار مهم و کلیدی برای درمان کودکان مبتلا به اوتیسم دارند. عموما گفتار درمان گران اولین کسانی هستند که مشکلات مربوط به اوتیسم در کودکان را شناسایی مینمایند، این افراد علاوه بر تلاش برای شناسایی سایر اختلالات اوتیسم در کودکان سعی میکنند که این کودکان را به متخصصان مربوطه ارجاع دهند تا مشکلات دیگر آنها نیز مورد درمان قرار گیرد.

زمانی که وجود اختلالات اوتیسم در کودک کاملا شناسایی و تایید میگردد، گفتار درمان گران بهترین شیوه برای آموزش و کمک به کودک را انتخاب مینمایند و تلاش میکنند مهارتهایی را به وی بیاموزند که کیفیت زندگی وی را تحت تاثیر قرار دهد. در سیر کلی درمان کودکان مبتلا به اوتیسم گفتار درمان گر با بسیاری از افراد گروه درمان گران کودک و خانواده کودک همکاری و مشارکت مینماید.

اگر مشکلات گفتاری و استفاده از زبان در کودک مبتلا به اوتیسم خیلی شدید و غیر قابل حل باشد، گفتار درمان گران یک راه جایگزین مناسب برای برقراری ارتباط به کودک ارائه مینمایند. از جمله این راههای جایگزین میتوان به:

گوینده های الکترونیکی

تایپ کردن و یا اشاره کردن بر روی دستگاه های دیجیتال

استفاده از صفحاتی که به جای لغت بر روی آنها تصاویری ایجاد شده است و آموزش به کودک با استفاده از تصاویر

استفاده از اصواتی که فرد به آنها بیش از حد معمول و یا کمتر از حد معمول حساس میباشد برای آموزش دادن اصوات مورد نیاز برای صحبت کردن به فرد

ماساژ دادن لبها و عضلات صورت برای آموزش دادن فرم قرار گیری دهان و عضلات صورت برای تلفظ کلمات

برخی از این روشها بیش از دیگر روشها توسط متخصصان مورد استفاده قرار میگیرد. اما شما باید درباره تک تک آنها و چگونگی انتخاب مناسب ترین روش برای درمان گفتار در کودک خود از پزشک درمان گر کودک خود سوال نمایید.

مزایا گفتار درمانی برای افراد مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم چه میباشد؟

گفتار درمانی میتواند قابلیتها برقراری ارتباط با دیگران را به طور کلی در کودک مبتلا به اوتیسم افزایش دهد، این مساله به افراد مبتلا به اوتیسم کمک میکند که توانایی خود را در زمینه برقراری ارتباط با دیگران افزایش دهند و کیفیت کلی زندگی اجتماعی آنها بهبود یابد.

از جمله اهداف گفتار درمانی میتوان به موارد زیر اشاره نمود:

ایجاد امکان تلفظ درست و کامل کلمات

امکان ایجاد ارتباط کلامی و غیر کلامی

درک ارتباطات کلامی از طرف دیگر افراد و فهمیدن مقاصد و اهداف دیگران از بیان عبارات خاص

ایجاد ارتباط بدون دخالت دیگران

کسب درک درست و صحیح از محل و زمان مناسب برای برقراری ارتباط و بیان عبارات، برای مثال درک درستی از زمان و مکان مناسبر برای صبح بخیر گفتن

امکان تبادل نظر با دیگر افراد

بازی و ارتباط با هم سن و سالان

برقراری ارتباط سازنده به منظور ایجاد ارتباطات دوستانه و کاری

چه زمانی برای شروع گفتار درمانی در کودکان مبتلا به اوتیسم بهتر میباشد؟

این کار هرچقدر زودتر انجام گیرد بهتر میباشد. عموما اختلالات اوتیسم قبل از سه سالگی در کودکان شناسایی میگردند. دربرخی مواقع حتی شناسایی اوتیسم در 18 ماهگی و یا 10 الی 12 ماهگی نیز امکان پذیر میباشد. این مساله که به مجرد شناسایی اوتیسم در کودک گفتار درمانی وی آغاز گردد مساله بسیار مهم میباشد. زیرا این کار در زمان کودکی این افراد تاثیرات بهتر و بیشتری خواهد داشت.