مکملهای کلسیمی و خطر ابتلا به سنگ کلیه

تاثیر مکمل های کلسیمی بر سنگ کلیه چیست؟

اگرچه مکملهای کلسیمی میتوانند احتمال ابتلا به سنگ کلیه را افزایش دهند اما نباید بدون دستور پزشک مصرف این مکملها را متوقف نمود

تحقیقات جدید نشان داده اند که افرادی که سابقه ی ابتلا به سنگ کلیه دارند، در مقایسه با دیگران با مصرف مکملهای کلسیمی بیشتر در خطر دچار شدن به سنگ کلیه قرار میگیرند.

این یافته با بررسی بیش از 2000 بیمار بدست آمده و در تمامی این بیماران رابطه ی مصرف مکملهای کلسیم با تشکیل سنگ کلیه مورد تحقیق قرار گرفته است.

اما محققان عقیده دارند که افرادی که تحت نظر پزشک از مکملهای کلسیمی استفاده میکنند، هرگز نباید خودسرانه مصرف این مکملها را متوقف نمایند.

کریستوفر لوفتوس (Christopher Loftus) پژوهشگر و فوق تخصص بیماریهای کلیوی از دانشگاه لرنر میگوید: اگر پزشک برای تقویت استخوان بیمار به او توصیه کرده باشد که از مکملهای کلسیمی استفاده نماید، ما هرگز به او توصیه نمی کنیم که مصرف این مکملها را متوقف کند.

سنگ کلیه زمانی تشکیل میشود که مقدار زیادی مواد کریستالی (مانند کلسیم، اسید اوریک و ترکیبات اکسالات) در ادرار ساخته شوند. کلسیم ماده ای است که در اکثر سنگهای کلیه یافت میشود.

دکتر ماتو سورنسن استادیار اورولوژی در دانشگاه واشنگتن در سیاتل عقیده دارد که پزشکان باید مردم را نسبت به اصلی ترین ماده ی تشکیل دهنده ی سنگ کلیه یعنی کلسیم آگاه کنند تا مردم در مصرف مواد حاوی کلسیم زیاده روی نکنند.

دکتر سورنسن همچنین میگوید: تحقیقات انجام گرفته از سال 1990 میلادی نشان میدهد که افراد میتوانند با مدیریت میزان مصرف کلسیم احتمال ابتلا به سنگ کلیه را کمتر نمایند، البته کلسیم مصرفی باید از طریق غذا تامین شود.

در طرف مقابل در بسیاری از تحقیقات مشخص شده است که میان مصرف مکملهای حاوی کلسیم و ابتلا به سنگ کلیه رابطه ی مستقیمی وجود دارد.

دکتر لوفتوس عقیده دارد مصرف مکملهای کلسیمی میتواند موجب افزایش شانس عبور سنگ کلیه های بزرگ (که بسیار دردناک هستند) از مجاری ادراری شود.

اغلب سنگ کلیه های کوچک بدون جلب توجه و بدون اینکه مورد تحقیق و بررسی قرار بگیریند از بدن دفع میشوند. دکتر لوفتوس و همکارانش با استفاده از تصاویر سی تی اسکن بررسی کردند که آیا مصرف کنندگان مکملهای کلسیمی نسبت به دیگران بیشتر در معرض تشکیل سنگ کلیه قرار دارند یا خیر.

در این تحقیق نتایج سی تی استکن 2060 بیمار مبتلا به سنگ کلیه مورد بررسی قرار گرفت. تقریبا 1500 نفر از این بیماران از مکملهای کلسیمی استفاده میکردند و حدود 417 نفر از آنها تنها از ویتامین D استفاده مینمودند. بقیه ی بیماران نیز از هیچ نوع مکملی استفاده نمی کردند.

اگرچه تحقیقات تنها در یک مرکز درمانی انجام گرفت اما این محققان دریافتند کسانی که از مکملهای کلسیمی استفاده مینمایند سریعتر از دو گروه دیگر مجددا به سنگ کلیه دچار میشوند.

دکتر لوفتوس میگوید : نتایج تحقیقات در مورد مصرف کلسیم موجود در غذا ممکن است برای برخی افراد اندکی گیج کننده باشد. اما توجه به این نکته ضروری است که تفاوت بسیاری میان کلسیم موجود در لبنیات و کلسیم موجود در مکملها وجود دارد. هنگامی که افراد از کلسیم موجود در غذاها استفاده مینمایند، در همان زمان از مواد مغذی دیگر نیز بهرهمند میشوند. برای مثال بسیاری از غذاها حاوی حداقل مقدار اندکی ترکیبات اکسالات میباشند. اکسالات به کلسیم متصل است و شما به راحتی آن را دفع میکنید.

با وجود این توضیحات ممکن است برخی از بیماران به دلیل مشکلات مربوط به تراکم استخوان به مکملهای کلسیم نیازمند باشند. از این رو دکتر سورنسن عقیده دارد که اگر پزشک به شما توصیه کرده است که از مکملها استفاده نمایید، هرگز خودسرانه مصرف آنها را متوقف نکنید.

دکتر سورنسن همچنین معتقد است که به طور کلی بهتر است کلسیم مورد نیاز بدن از طریق غذاها تامین گردد. اما اگر بیمار به دلیل ضعف استخوان ناچار است از مکملهای کلسیمی استفاده کند، ما توصیه میکنیم که در هنگام خوردن غذا از این مکملها استفاده نماید.

دکتر لوفتوس با نظر دکتر سورنسن موافق است. با این حال او عقیده دارد که کسانی که سابقه ی ابتلا به سنگ کلیه دارند و همزمان از مکملهای کلسیمی استفاده میکنند، بهتر است در این مورد با پزشک خود مشورت کنند تا در صورت امکان مصرف این مکملها را متوقف نمایند.

تحقیقاتی که در نیوزلند انجام گرفته مشخص کرده است که تامین کلسیم اضافی (چه از طریق غذاها و چه از طریق مکملها) ممکن است هیچ کمکی به استخوانها نکند. این مطالعات در مجله ی BMJ منتشر شده است.

دکتر سورنسن به افرادی که سابفه ی ابتلا به سنگ کلیه دارند توصیه میکند که مهمترین چیز برای جلوگیری از تشکیل مجدد سنگ کلیه مصرف روزانه مقدار زیادی مایعات میباشد. این کار باعث رقیق تر شدن ادرار میشود و کمک میکند موادی که میتوانند موجب تشکیل سنگ کلیه شوند، به راحتی از بدن دفع گردند. طبق گفته موسسه ملی بهداشت ایالات متحده، کسانی که کلیه ی سنگ ساز دارند، باید در طول روز 2 تا 3 لیتر آب و مایعات مصرف کنند.

دکتر سورنسن میگوید: برای جلوگیری از تشکیل سنگ کلیه توقف مصرف سدیم کار عاقلانه ای به نظر میرسد. زیرا سدیم موجب میشود که کلیه مقدار بیشتری کلسیوم را وارد ادرار کند.

او همچنین میگوید: کسانی که کلیه ی سنگ ساز دارند، باید مصرف گوشت و پروتئینهای حیوانی را محدود کنند زیرا این غذاها موجب اسیدی تر شدن ادرار میشوند و به این ترتیب احتمال تشکیل سنگهای کلسیمی را افزایش میدهند.

به افرادی که کلیه آنها، سنگهایی از جنسهای دیگر تولید میکند (سنگهای اسید اوریک)، توصیه میشود که مصرف گوشت را تا حد امکان محدود نمایند.